കണ്ണഞ്ചിപ്പിക്കും വെളിച്ചത്തില്സാന്ത്വനമായ്, ഇരുട്ടിലതിന്െയുള്ളുതുരന്നെടുക്കും വജ്രപ്രകാശപുഞ്ജമായ്,മൊഴിയിലേറുംമധുരമായി,മിഴിയിലാറാത്ത നനവുമായി,വനവഴിയില്‍ തൃക്കണ്ണിന്‍കടമുനത്തുണയായി,വീണു കിട്ടും ചെറിയ കാരുണ്യങ്ങളില്‍ കൃതാര്‍ത്ഥമായ്,രതിയില്‍ പുരുഷാര്‍ത്ഥമായ്,മൃതിയില്‍ ശമമായ് ശാന്തിയായ്,ശക്തിസ്വരൂപിണി ശാരികേകുളുര്മ്മ ചൊരിയുകനീ മേല്‍ക്കുമേലല്‍ മണിവളയിട്ട കരങ്ങളില്താങ്ങുമൊ നീയൊരു നിമിഷംകാലത്തിന് കരാളവിഷവുമെനിക്കമൃതമാം.പൂപ്പല്‍ പറ്റിപ്പിടിച്ചതാമീ നാക്കില്കുത്തിക്കുറിക്കുമൊ പ്രണവവൈഖരി,ഗോമുഖപ്രസാദമായ് തൂവിത്തുളുമ്പിയനര്ഗ്ഗളമൊഴുകുംജാഹ്നവിസന്നിഭം തേടുമെന്പ്രണയകവിത സാഗരം.
മേഘത്തില്‍ കാണുന്നു
നിന്‍ ചികുരഭാരത്തെ
പനിനീരലരില്‍ വദനശോഭയെ
നിന്‍ ഝണത്ക്കാരത്തെ കേള്‍ക്കുന്നു
വെള്ളിടിവെട്ടില്‍
കാണുമാറാകുന്നുഡുക്കളില്‍
മണ്‍ചിരാതുകളില്‍
നിന്‍ചാരുമന്ദഹാസദ്യുതി
