നോട്ടക്കുറവിനാല് മുക്കായി മാറും
തനിത്തങ്കപ്പതക്കം നീ
ഉണ്മക്കുവേണ്ടിയുണ്മയെത്തേടാം
തേടരുതൊന്നും നമുക്കായ്
അര്ത്ഥപൂര്ത്തിക്കായ് ക്ഷണത്തി
ലകറ്റണൊ സ്നേഹത്തെ
പൂര്ത്തിയാകാത്തൊരു
ചിത്രമാകട്ടെ ജീവിതം
യവ്വനയുക്തരാം മക്കളെ
ഹോമിച്ചൊരു യയാതിയെപ്പോല്
നീ നീട്ടിവെക്കുന്നതു
മരണമൊ ജീവിതമൊ
സുഹൃത്തെ, ശ്രവിക്കാമൊരു
പനിനീര്പ്പൂവിതള്സുവിശേഷം
ഒഴുകിപ്പരക്കും നിശ്ശബ്ദത
തന് ലയപരിമളം
മുള്ളുകള്ക്കിടയിലും പുഞ്ചിരി
തൂകുമാസൌഹൃദം
മൃതിയിലും മണം മണ്ണിനു
കൈമാറുമൌദാര്യം
പാന്ഥര് കാര്ക്കിച്ചുതുപ്പും
കഫത്തുണ്ടുകളേറ്റുവാങ്ങും
പാതയോരത്തെ ചളിക്കുളം നീ
അന്ധമായ് സ്നേഹിപ്പവര്ക്കു
കാട്ടിക്കൊടുക്ക നീ രഹസ്യമായ്
നീലവാനിന്ൈെ ശാലീനത
പാടാവതല്ല സത്യ,മതിനാല്,
സ്നേഹിതാ, പാടുകയാണ,തിലേക്കു
നയിച്ചിടും നുണകള്
ശീര്ഷാസനക്കനവുകള്.