സീതയുടെ ചാരിത്ര്യശുദ്ധിയില് ശ്രീരാമന് സന്ദേഹപ്പെട്ടുവോ? മനസ്സിനുള്ളില് ഒരിക്കലും അങ്ങനെ ഒരു ചിന്ത ഉണ്ടായിരുന്നിരിക്കില്ല. പക്ഷേ, രാജാവ് ഏല്ലാ കളങ്കങ്ങളില് നിന്നും മാറിനില്ക്കണം. ഒരു ആരോപണത്തെയും ഭയപ്പെട്ട് ഒതുങ്ങരുത്. എല്ലാവര്ക്കും മുമ്പില് തന്റെയും കുടുംബത്തിന്റെയും ജീവിതവിശുദ്ധി തെളിയിക്കാല് ബാധ്യതപ്പെട്ടവനാണ് നാടുഭരിക്കുന്നവന്. എന്നാല് മണിരത്നത്തിന്റെ രാമസൃഷ്ടി - ദേവ് - എന്തിനാണ് രാഗിണിയെ സംശയിച്ചത്? രാഗിണിയെ രാവണന് - വീരയ്യയ്ക്ക് - മനസര്പ്പിച്ചവളായി കാണാന് ദേവിന് എങ്ങനെ കഴിഞ്ഞു? അതോ വീരയ്യയെ കുടുക്കാനുള്ള ഒരു അടവുമാത്രമായിരുന്നോ ആ സന്ദേഹം?
ഈ ചോദ്യങ്ങള്ക്ക് ഉത്തരം നല്കാതെയാണ് മണിരത്നം തന്റെ ഏറ്റവും പുതിയ ചിത്രമായ ‘രാവണന്’ അവസാനിപ്പിക്കുന്നത്. വീരയ്യയുടെ ചോരവീണ് പൂക്കുന്ന സ്ക്രീനില് ഫൈനല് ടൈറ്റില് തെളിയുമ്പോള് മണിരത്നം എന്ന മഹാപ്രതിഭയെ മനസില് നമിച്ചു. ചെന്നൈ പ്രസാദ് സ്റ്റുഡിയോസില് പ്രിവ്യൂ ഷോയ്ക്ക് ശേഷം പുറത്തെത്തിയപ്പോള് മണിരത്നം, വിക്രം, സുഹാസിനി, മുന്ന ഇവരെല്ലാം മുന്നില്. മാധ്യമപ്രവര്ത്തകരുടെ തിരക്ക് ഒന്നവസാനിച്ചപ്പോള്, ആ വലിയ സംവിധായകനെ അടുത്തുകിട്ടിയപ്പോള് ചോദിച്ചു - മണി സാര്, ക്ലൈമാക്സ് ഇതല്ലാതെ മറ്റെന്തെങ്കിലും എടുത്തിട്ടുണ്ടോ? “ഇതൊരെണ്ണം തന്നെ എടുക്കാന് പെട്ട പാട്...” - ഉച്ചത്തില് ചിരിച്ചു ഇന്ത്യന് സിനിമയുടെ ഷോമാന്.
നമ്മുടെ സിനിമാ ബോധത്തെ രണ്ടായി വിഭജിച്ചേക്കും രാവണന്. ‘രാവണന് ഇപ്പുറവും അപ്പുറവും’ എന്ന്. അത്ര ഗംഭീരമായ വിഷ്വല് ട്രീറ്റാണ് മണിരത്നവും സന്തോഷ് ശിവനും ചേര്ന്ന് ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്. ബോക്സോഫീസില് ഇതിന്റെ വിധി എന്തുതന്നെയായാലും സിനിമ ദൃശ്യകലയാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നവര്ക്ക് രാവണനെ ഉടനൊന്നും വിസ്മരിക്കാനാവില്ല. ഓരോ ഷോട്ടും തന്റെ ആത്മാവു നല്കി കാഴ്ചവയ്ക്കുകയാണ് മണിരത്നം.
സിനിമ തുടങ്ങുമ്പോള് തന്നെ - ഒരു ഒറ്റ ഷോട്ടില് തന്നെ - വീരയ്യ(വിക്രം) എന്ന കാട്ടുകള്ളന്റെ വന്യത മുഴുവന് വെളിപ്പെടുകയാണ്. ആകാശം മുട്ടുന്ന ഒരു പാറക്കെട്ടിനു മുകളില് നിന്ന് വാനാന്തരത്തിലെ ഒരു വലിയ നദിയിലേക്ക് എടുത്തുചാടുന്നു അവന്. നദിയിലൂടെ രാഗിണി(ഐശ്വര്യ റായ് ബച്ചന്) സഞ്ചരിച്ചിരുന്ന ചെറുവള്ളം ഒരു വലിയ കെട്ടുവള്ളത്തില് ഇടിച്ചുതകരുന്നു. ആ കെട്ടുവള്ളത്തിന്റെ മുകളില് അവനെക്കാണാം - വീരയ്യയെ.
അടുത്ത പേജില് - വീരയ്യയുടെ പ്രതികാരം
PRO
അതേ, രാഗിണിയെ വീരയ്യ തട്ടിയെടുക്കുകയാണ്. ദേവിനോടുള്ള ഒരു പ്രതികാരം. ദേവ്(പൃഥ്വിരാജ്) ഒരു ലക്ഷ്യം മാത്രം മുന്നില് കണ്ട് വനത്തിലേക്കെത്തുന്ന പൊലീസ് എസ് പിയാണ്. വീരയ്യയെ ഇല്ലാതാക്കുക, എങ്ങനെയും, ഏതു മാര്ഗത്തിലൂടെയും. അത് അത്ര എളുപ്പമായിരുന്നില്ല. മിക്ക പൊലീസുകാരും വീരയ്യയുടെ ശമ്പളം പറ്റുന്നവരാണ്. ഉന്നതര് പോലും. ‘മുകളിലുള്ളവര് വീരയ്യയെ അനുസരിക്കുമ്പോള് ഞങ്ങള്ക്ക് എന്തു ചെയ്യാന് കഴിയും?’ എന്ന് ഒരു പൊലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥന് നിസഹായത വെളിപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്.
എന്നാല് ആണൊരുത്തനാണ് ദേവ്. അവന് തുനിഞ്ഞിറങ്ങിയിരിക്കുന്നു. വീരയ്യയെ തേടി അവനും സംഘവും ഉള്ക്കാട്ടിലെത്തുമ്പോള് അവിടെ വീരയ്യയുടെ സഹോദരി വെണ്ണില(പ്രിയാമണി)യുടെ വിവാഹാഘോഷമാണ്. ആഘോഷം നിമിഷങ്ങള്ക്കകം അവസാനിച്ചു. ദേവിന്റെ തോക്കില് നിന്നു പാഞ്ഞ വെടിയുണ്ട വീരയ്യയുടെ കഴുത്തു തുളച്ചു. വെണ്ണിലയെ കെട്ടാന് വന്നവന് ഭയന്ന് ഓടിപ്പോയി. ഭീരു. (കല്യാണച്ചെക്കനെ തെരഞ്ഞുപിടിച്ചു ഒരു സമ്മാനം കൊടുക്കുന്നുണ്ട് പിന്നീട് വീരയ്യ. താലികെട്ടിയ ആ കൈ വെട്ടിക്കളഞ്ഞു!).
വെടിയേറ്റ വീരയ്യ രക്ഷപ്പെട്ടു. പക്ഷേ, വെണ്ണിലയെ പൊലീസുകാര് ക്രൂരമായി നശിപ്പിച്ചു. കിണറ്റില് ചാടി ജീവനൊടുക്കി അവള്. അതിന് വീരയ്യ മറ്റെങ്ങനെ പ്രതികാരം തീര്ക്കണം, ദേവിന്റെ സുന്ദരിയായ ഭാര്യ രാഗിണിയെ കടത്തിക്കൊണ്ടുവരികയല്ലാതെ. എന്നാല് വീരയ്യ കരുതിയതുപോലൊരു പെണ്ണായിരുന്നില്ല രാഗിണി. അവള് ഒന്നിനെയും ഭയപ്പെട്ടില്ല, മരണത്തെപ്പോലും. വീരയ്യയുടെ തോക്കിന്റെ മുമ്പില് നിന്ന് “നിങ്ങള്ക്ക് എന്നെ കൊല്ലാനാവില്ല” എന്ന് ഉച്ചത്തില് അലറിക്കൊണ്ട് പാറക്കെട്ടില് നിന്ന് താഴേക്കു ചാടിയ അവളെ, ആ നിമിഷം മുതല് പ്രണയിച്ചുപോയി അഭിനവ രാവണന്!
‘രാവണന്’ ആദ്യ പകുതി മുഴുവന് വീരയ്യയെ തേടിയുള്ള ദേവിന്റെ യാത്രയാണ്. കാടിന്റെ ഉള്പച്ചപ്പിലൂടെ അവനും സംഘവും നീങ്ങുന്നു. ദേവിന് വഴിതെളിക്കുന്നത് കാര്ത്തിക് അവതരിപ്പിക്കുന്ന റേഞ്ച് ഓഫീസര്(ഹനുമാന്റെ പകര്പ്പുതന്നെ). അയാള് മരത്തില് നിന്ന് മരത്തിലേക്ക് കുരങ്ങിനെപ്പോലെ ചാടുന്നുണ്ട്. ഒരു ഫണ്ണി ക്യരക്ടര്. ആ സമയം മുഴുവന്, വീരയ്യയുടെ താവളത്തില് നിന്ന് എങ്ങനെ രക്ഷപ്പെടാം എന്നതിന് വഴിതേടുകയായിരുന്നു രാഗിണി. ഒളിച്ചുകടക്കാന് നോക്കി. വീരയ്യയെ പിന്നില് നിന്ന് ആക്രമിച്ചു വീഴ്ത്താന് നോക്കി. അവള് പരാജയപ്പെട്ടു. അവളുടെ ശൌര്യം വീരയ്യ കാണുകയായിരുന്നു, ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു.
രണ്ടാം പകുതിയിലാണ് ഇമോഷണല് ഡ്രാമ മുഴുവന്. ഈ ക്രൂരത കാട്ടുന്നതെന്തിനെന്ന രാഗിണിയുടെ ചോദ്യത്തിന് അവന് മറുപടി പറയുന്നു. വെണ്ണിലയുടെ ദുരന്തത്തെക്കുറിച്ച് പറയുന്നു. രാഗിണിയുടെ ഭര്ത്താവ് ദേവിന്റെ മറ്റൊരു മുഖം, അവള്ക്കറിയാത്ത ഒരു മുഖത്തെക്കുറിച്ച് വീരയ്യ അവളോടു പറയുന്നു. കണ്ണീരണിഞ്ഞാണ് അവള് അത് കേട്ടുനില്ക്കുന്നത്. കാട്ടിനുള്ളില് ഉടഞ്ഞുതകര്ന്ന ഒരു ദേവീശില്പ്പത്തിനോട് അവള് പറയുന്നതിങ്ങനെയാണ് - “സത്യം സത്യമായി എന്നെ കാണിക്കൂ. ദുഷ്ടരെ അങ്ങനെ തന്നെ കാണാന് എന്നെ അനുവദിക്കൂ. നീചര് എന്ന് ഞാന് വിശ്വസിക്കുന്നവരുടെ നന്മനിറഞ്ഞ മുഖം എന്നില് നിന്ന് മാറ്റിപ്പിടിക്കൂ. അവരെ വെറുക്കാനുള്ള ശക്തി എനിക്കു നല്കൂ.”
രാമായണത്തിന്റെ മറ്റൊരു വ്യാഖ്യാനം എന്ന് രാവണനെ വിലയിരുത്താനാവില്ല. രാമായണം തന്നെയാണ്. രാമായണത്തിലെ ഓരോ കഥാപാത്രത്തിന്റെയും ഓര്മ്മ നമ്മളിലുണര്ത്തും രാവണനിലെ വേഷങ്ങള്. രാമ - രാവണ യുദ്ധം തന്നെയാണ് കഥ. എന്നാല് രാമനും രാവണനും ഇടയില് പെട്ട സീതയുടെ - രാഗിണിയുടെ ധര്മ്മ സങ്കടത്തിനാണ് മണിരത്നം പ്രാധാന്യം നല്കുന്നത്. ദേവിനെ വിശ്വസിക്കണോ വീരയ്യയെ വിശ്വസിക്കണോ? ദേവിനെക്കാള് ഭേദം വീരയ്യ എന്ന കാട്ടുകള്ളന് തന്നെയാണെന്ന് ഒരുഘട്ടത്തില് കരുതിപ്പോകുന്നുണ്ട് ആ പാവം.
കാര്ത്തിക് അവതരിപ്പിക്കുന്ന റേഞ്ചറോടൊപ്പം വീരയ്യ തന്റെ അനുജന് ചക്കര(മുന്ന)യെ ദേവിനടുത്തേക്കയച്ചു. ഒരു സമാധാന ശ്രമം എന്ന നിലയില്. എന്നാല് വെടിയുണ്ടകര് വര്ഷിച്ചുകൊണ്ടാണ് ദേവ് അവനെ വരവേറ്റത്. അനക്കമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന ചക്കരയുടെ ശരീരത്തെ സാക്ഷിയാക്കി രാവണന് അന്തിമയുദ്ധത്തിനു തയ്യാറെടുത്തു. ദേവിന്റെ ക്യാമ്പ് വീരയ്യയും സംഘവും ആക്രമിച്ചു. ബോംബാക്രമണവും വെടിവയ്പ്പും. ഒടുവില് രാമനും രാവണനും നേര്ക്കുനേര് കണ്ടു - ഒരു തൂക്കുപാലത്തിനുമേല്.
അടുത്ത പേജില് - വിക്രമും പൃഥ്വിയും നേര്ക്കുനേര്
PRO
പൃഥ്വിരാജും വിക്രമും തൂക്കുപാലത്തിനുമേല് വച്ചു നടത്തുന്ന ആ സംഘട്ടന രംഗം ഇന്ത്യന് സിനിമയ്ക്കുതന്നെ ഒരു പുതിയ അനുഭവമായിരിക്കും. അത്ര സാഹസികമായ ഷോട്ടുകളാണ് ഈ രംഗങ്ങളില്. പാലത്തിന്റെ കൈവരികള് തകര്ന്ന് പൃഥ്വിയും വിക്രമും വായുവില് ആടിക്കളിക്കുന്ന രംഗങ്ങള് ശ്വാസമടക്കിപ്പിടിച്ചേ കാണാനാകൂ. ഒടുവില് ആയിരക്കണക്കിന് അടി ഉയരത്തില് നിന്ന്, വീരയ്യയുടെ കൈയില് തൂങ്ങിക്കിടന്ന് ദേവ് മരണത്തെ മുഖാമുഖം കാണുന്നു.
“ഞാന് ചെളിപുരണ്ടവനാണ്. ക്രൂരനാണ്. പക്ഷേ, പവിഴം പോലെ ശുദ്ധിയുള്ള ഒരു പെണ്കുട്ടിയെ ഞാന് ഇപ്പോള് സംരക്ഷിച്ചു നിര്ത്തുന്നു. അവള്ക്ക് ഒരു പോറല് പോലും ഏല്ക്കാതെ. അതേ, എസ് പി സാറിന്റെ ഭാര്യ രാഗിണി തന്നെ. എസ് പി സാര്, എനിക്കിപ്പോള് നിങ്ങളെ കൊല്ലാം, രാഗിണിക്കുവേണ്ടി. നിങ്ങളെ രക്ഷപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യാം, അതും രാഗിണിക്കുവേണ്ടി” - വീരയ്യ ദേവിനോടു പറയുന്നു. അപ്പോഴേക്കും പാലം തകര്ന്ന് ഇരുവരും താഴേക്കുപതിക്കുന്നു. മടങ്ങിയെത്തുന്നത് വീരയ്യ മാത്രമാണ്.
‘ദേവിനെന്തു സംഭവിച്ചു’ എന്ന് അവള് ചോദിക്കുന്നുണ്ട്. മറുപടി വീരയ്യ നല്കുന്നില്ല. പകരം അവളുടെ കയ്യില് അവന് ഒരു തോക്കുനല്കുന്നു. നിറതോക്ക്. വേണമെങ്കില് നെഞ്ചില് നിറയൊഴിക്കാം. മിനിറ്റുകള്ക്കകം പിടച്ചുചാകും. ശിരസിലാണെങ്കില് ഒരു നിമിഷം പോലും വേണ്ട. പക്ഷേ അവള് ചെയ്യുന്നില്ല. ഈ രണ്ടു കഥാപാത്രങ്ങളുടെ മാനസിക സംഘര്ഷങ്ങളും പ്രണയവുമൊക്കെ ഇതള് വിരിയുന്ന മുഹൂര്ത്തങ്ങള് നിറഞ്ഞു നില്ക്കുകയാണ് രണ്ടാം പകുതിയാകെ.
ഒടുവില് രാഗിണിയെ ദേവിന് വിട്ടുകൊടുത്ത് വീരയ്യ വനത്തില് മറയുന്നു. വീരയ്യയെ പിടിക്കാനാകാതെ പരാജിതനെപ്പോലെ മടങ്ങുന്ന ദേവ് ട്രെയിനില് വച്ച് രാഗിണിയോടു ചോദിക്കുന്നു. “അവന് നിന്നെ ഭയപ്പെടുത്തിയോ? ഉപദ്രവിച്ചോ? നിന്റെ ദേഹത്തു തൊട്ടോ?”. കാട്ടുകള്ളനൊപ്പം വനത്തില് കഴിഞ്ഞ ദിനങ്ങളായിരുന്നു ഈ ശിക്ഷയെക്കാള് വലുതെന്ന് പിടഞ്ഞുപോയി രാഗിണി. സംശയാലുവായ ഭര്ത്താവിനെ ഉപേക്ഷിച്ച് പാതിവഴിയില് അവള് ഇറങ്ങി, വീരയ്യയെ തേടി തിരികെ പോകുന്നു.
വീരയ്യയും രാഗിണിയും വീണ്ടും തമ്മില് കാണുന്നു. വീരയ്യ തന്റെ മനസു തുറക്കുകയാണ്. രാവണന്റെ മനസ്. പത്തുതലകളുള്ള രാവണന്റെ ഒറ്റ ഹൃദയം. അവന്റെ പ്രണയം. വിധി പക്ഷേ, അവനു കരുതിവച്ചത് മറ്റൊന്നാണ്. മരണത്തിന്റെ കാലടിയൊച്ചകള് അവനെത്തേടിയെത്തുന്നു. അവിടെയും പതറുന്നില്ല വീരയ്യ. മരണത്തിന്റെ തണുപ്പിലേക്ക് പറക്കുമ്പോഴും അവന്റെ കണ്ണുകള് രാഗിണിയിലാണ്. ആ മുഖത്ത് അവളോടുള്ള പ്രണയത്തിന്റെ കടല് ഇളകിമറിയുന്നു.
വിക്രമിന്റെയും ഐശ്വര്യ റായിയുടെയും കരിയറിലെ ഏറ്റവും മികച്ച പ്രകടനമാണ് രാവണനില് കാണാന് കഴിയുക. വീരയ്യ എന്ന കഥാപാത്രമായി വിക്രം നിറഞ്ഞുനില്ക്കുന്നു. രാഗിണി - അവള് തന്നെയാണ് ഈ സിനിമയുടെ നട്ടെല്ല്. പാറക്കെട്ടുകളിലൂടെ ഇഴഞ്ഞുനീങ്ങുമ്പോള്, മരച്ചില്ലകളിലൂടെ ഊര്ന്ന് താഴേക്കുപതിക്കുമ്പോള്, വെള്ളച്ചാട്ടത്തിലൂടെ ഒഴുകിയലയുമ്പോള് എല്ലാം ഐശ്വര്യ റായി എന്ന സാഹസിക അഭിനേത്രിയെ മനസാ അഭിനന്ദിക്കും. ഇങ്ങനെ ഒരു നായിക കഥാപാത്രം നമ്മുടെ സിനിമയില് ഇതിനുമുമ്പുണ്ടായിട്ടില്ല. ശരീരം അഭിനേതാവിന്റെ ടൂളാണ്. അത് പരമാവധി സുന്ദരമായി ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നു ഐശ്വര്യ.
പൃഥ്വിരാജിന് ഇമോഷണല് സീനുകള് വളരെക്കുറച്ചേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. തനിക്കു കിട്ടിയ വേഷം അദ്ദേഹം മനോഹരമാക്കി. ശാരീരികാധ്വാനം വിക്രമിനേക്കാളും പൃഥ്വിക്കായിരുന്നു കൂടുതല്. വീരയ്യയുടെ ജ്യേഷ്ഠനായ സിങ്കം എന്ന കഥാപാത്രത്തെ അവതരിപ്പിച്ച പ്രഭുവിന്റെ പ്രകടനവും അഭിനന്ദനീയമാണ്. രസകരവും ആര്ജ്ജവമുള്ളതുമാണ് ആ വേഷം. പ്രഭുവിന് മാത്രം ചെയ്യാന് കഴിയുന്നത് എന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന രീതിയില് ഗംഭീരമായി അവതരിപ്പിക്കാന് അദ്ദേഹത്തിന് കഴിഞ്ഞു. വയ്യാപുരിയുടെ ഹിജഡ വേഷം, വിവാദനായിക രഞ്ജിതയുടെ കഥാപാത്രം എന്നിവയും നന്നായിരിക്കുന്നു.
മണികണ്ഠനും സന്തോഷ് ശിവനും ചേര്ന്നാണ് ചിത്രത്തിന്റെ ക്യാമറ ചലിപ്പിച്ചത്. രാവണനെ ഒരു ദൃശ്യാനുഭവമാക്കാന് അവര്ക്കു കഴിഞ്ഞു. എ ആര് റഹ്മാന്റെ സംഗീതം ഈ ചിത്രത്തിന്റെ ജീവന് തന്നെയാണ്. എല്ലാ പാട്ടുകളും മനോഹരമായി ചിത്രീകരിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. എങ്കിലും “ഉയിരേ പോകുതേ...”, “കള്വരേ...”എന്നീ ഗാനരംഗങ്ങള് മികച്ചതായി. കള്വരേ സോംഗില് ഐശ്വര്യയ്ക്കൊപ്പം ചുവടുവയ്ക്കുന്നത് പൃഥ്വിരാജാണ്.
ഇത് മണിരത്നത്തിന്റെ ഏറ്റവും വ്യത്യസ്തമായ സിനിമയാണ്. ഒരു വേറിട്ട ചലച്ചിത്രാനുഭവം. എ റിയല് ത്രില്ലര്. സിനിമാസ്വാദകര് തീര്ച്ചയായും കണ്ടിരിക്കേണ്ട ചിത്രം. സിനിമ കാണാന് കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കില് ഒരു വലിയ നഷ്ടം എന്ന് പറയാന് മാത്രം മികച്ച സിനിമ. മണിരത്നം വീണ്ടും വിസ്മയിപ്പിക്കുന്നു. വിസ്മയിപ്പിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.